ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 6ον

Κι εδώ με βρίσκουν με τα κίτρινα τους φαναράκια κατεβαίνοντας μες στις λινοστολές τους/ οι πεθαμένοι που τις πίκρες τους αφήνουν μες απ' τα γυμνά δόντια τους να ξεφύγει/ το απόσταγμα: "Ιδές ο μεγάλος άνεμος παρασέρνει τα πάντα!/ΑΠ' ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΥΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ. Νικηφόρος Βρεττάκος

Στεκούλα Νικολαρέα(Μιχαλού)

Να κάτεχα μωρέ παιδιά, κοπαδι εκεί θα νάβρω,/ θα νάβρω στρούγκες και μαντριά, θα νάβρω βοσκοτόπια; Κώστας Κρυστάλλης

Βαγγέλης Μ. Καράμπελας

Όλγα και Βαγγέλης Καράμπελας

Δεν μπορώ ο μαύρος δεν μπορώ...με αγγελοκρούει ο χάος/.../Χαμός η αρώστια βρε παιδιά και χαλασμός ο Χάρος. Κώστας Κρυστάλλης


Μαρία Καράμπελα (Μιχαλού)

Θωμάς Μ. Καράμπελας

Τραγούδια αν έχ' η μαύρη γη κι ο τάφος χαμογέλια/ έχει και του παιδιού η καρδιά που περπατεί στα ξένα. Κώστας Κρυστάλλης

Μιχάλης Καράμπελας

Νίκος Π. Νικολαρέας, Ανθούλα και Σαράντος Ανδροβιτσανέας

Κι αν κλάψω, τα φαρμακερά τα δάκρυα που να πέσουν;/ Αν πέσουνε στη μαύρη γη,χορτάρι δε φυτρώνει Κώστας Κρυστάλλης

Μαρία και Γιάννης Σ. Καράμπελας

Παναγιώτης Σ. Καράμπελας

Δεν μπορώ ο μαύρος, δεν μπορώ...με αγγελοκρούει ο χάρος. Κώστας Κρυστάλλης

Κυριακή Καράμπελα ( Σωτήραινα )

Κυριάκος Κωνσταντινέας σύζ. Πηνιώς Γ. Κατσαρέα

Επειδή και οι άνθρωποι αγαπούν τους τάφους και με ευλάβεια/ σωρεύουν όμορφα λουλούδια εκεί/ Όμως απ' αυτούς, ο θάνατος, κανένας δεν γνωρίζει τίποτα να πει. Οδυσσέας Ελύτης

Αικατ ερίνη σύζ. Νικήτα Αρκουδέα (παπαδόνυφη)

Μητροδώρα σύζ. Πέτρου Δραγωνέα

Απέραντος ο θάνατος δίχως μήνες κι αιώνες. Οδυσσέας Ελύτης

Πέτρος Ανδρ. Πετροπουλέας

Σταυρούλα Ευαγ. Κατσαρέα- 'Ασημακοπούλου

Η αλήθεια μόνον έναντι θανάτου δίδεται. Οδυσσέας Ελύτης

Γιάννης Πέτρου Ανδροβιτσανέας

Φώτης Οικονομόπουλος σύζ. Μαργαρίτας Ανδ. Πετροπουλέα

Κοιμούνται οι άνθρωποι στο ένα τους πλευρό, τ' άλλο τους/ Ανοιχτό να βλέπεις που ανεβαίναι κύματα/ Κύματα η ζωή και να' ναι τεντωμένο το χέρι σου/ Σαν του νεκρού τη στιγμή που πέρνεται η πρώτη αλήθεια. Οδυσσσέας Ελύτης

Σωτήρης Μπογέας σύζ. Δωροθέας Ανδ. Πετροπουλέα

Ηλίας Τζαν. Πετροπουλέας

Μάνα σε ξεκληρίσανε/ άπονες εξουσίες/ ψυχή δεν σου αφήσανε/ μόνο φωτογραφίες.Μιχ. Κακογιάννης

Ανδρέας Τζαν. Πετροπουλέας και η σύζυγος του Ευγενία

Νικόλαος Τζαν. Πετροπουλέας

Εδώ περιφέρονται κ' οι σκιές των προγόνων μου/ Κάποτε μάλιστα θαρρώ πως ανοίγει/ το μεγάλο ακατοίκητο παλιού μας σπιτιού το παράθυρο ο πατέρας μου./ Πως βγάζει σιγά-σιγά το κεφάλι, βγάζει/ το χέρι με το μεγάλο του δάχτυλο/ μου δείχνει στο βάθος κάτι/ σαν όνειρο, κάτι σαν περιπλανώμενο άπιαστο ουράνιο τόξο. Νικηφόρος Βρεττάκος

Τζανέτος Αν. Πετροπουλέας

Γιάννος Α. Καράμπελας

Οι εναπομείνοντες είναι πιά τόσο λίγοι/ Μπρος στον Πυλώνα σε αραιή παράταξη/ Να περιμένουν τη στερνή αλλαγή φρουράς Απόστολος Μαγγανάρης

Σωτήριος Βασ. Ανδροβιτσανέας

Πέτρος Β. Ανδροβιτσανέας

... λες θανάτου αγέρι πνέει εδώ γύρω,/λες κοιμητήρι έγινε το περιβόλι/κι είναι σα νεκρολίβανο τα κρίνα/ κι είναι σα νεκροστέφανα τα ρόδα. Κώστας Χατζόπουλος

Βασίλειος Ανδροβιτσανέας

Ρεβέκα σύζ. Πέτρου Β. Ανδροβιτσανέα

Με το βαρύ τον ίσκιο του/ το κυπαρίσσι το ψηλό/ μιας κόρης προστατεύει μνήμα/ και κλαίει τη νύχτα σιωπηλό,/το κρίμα, το μεγάλο κρίμα,/ το κυπαρίσσι το ψηλό/ που κόρης προστατεύει μνήμα. Μιλτιάδης Μαλακάσης

Παναγιώτης Πέτ. Ανδροβιτσανέας

Φώτης Σαρ. Μωρακέας

Όλα χάνονται. Του καθενός έρχεται η ώρα/ Όλα μένουν. Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα. Οδυσσέας Ελύτης

Μιχάλης Κων. Μωρακέας, Κων/τίνος Μιχ. Μωρακέας και ο γαμπρός τους ( σύζ Κικής Κων. Μωρακέα)

Χρυσώ και ο άνδρας της Σταύρος Ι. Κατσαρέας

Θα φανούν αργότερα τα οστά μου φωσφορίζοντας ένα γαλάζιο/ που τα πάει αγκαλιά ο Αρχάγγελος και στάζει με τεράστιους/ Δρασκελισμούς, διαβαίνοντας την Ελλάδα τη δεύτερη του επάνω κόσμου. Οδυσσέας Ελύτης

Βάσος και Χριστόφορος με τον πατέρα τους Ιωάννη Γ. Κατσαρέα

Αντωνία σύζ. Γεωργίου Ι. Κατσαρέα

Εάν υπάρχει ένας τόπος να πεθάνεις χωρίς ν' αφανίζεσαι-είναι αυτός. Μια διαφάνεια όταν τα ύστατα συστατικά σου - δρόσος, φωτιά - όντας ορατά για όλους, θα υπάρχεις κι εσύ εσαεί. Οδυσσέας Ελύτης

Γιάννης Γ. Κατσαρέας

Πελοπίδας Π. Νικολαρέας, Διονύσης Κ. Πετροπουλέας, Πέτρος Ι. Δραγωνέας

Για όποιον η θάλασσα στον ήλιο είναι "τοπίο" η ζωή μοιάζει εύκολη και ο θάνατος επίσης. Αλλά για τον άλλον είναι κάτοπτρο αθανασίας, είναι "διάρκεια". Μιά διάρκεια που μόνο το ίδιο της το εκθαμβωτικό φως δε σ' αφήνει να τη συλλάβεις. Οδυσσέας Ελύτης