Κυριακή 7 Μαΐου 2017

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 20ον



                     ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ  20ον



Ήρεμα, ήρεμα ν' απλώνεσαι κισσέ, πάνω στου Σοφοκλή/ τον τύμβο, τα πλοκάμια σου χλωρά ξετυλίγοντας./ Και ροδοπέταλα παντού να θάλλουν, κι ολόγυρα να αυξάνουν/ τα τρυφερά τα κλήματα της πολυστάφυλης αμπέλου/...    Σιμίου Ροδίου  300 π.Χ.              






                                                             Μεταξία Ευαγ. Κατσαρέα

Και σεις κορίτσια, που δώρα στη λεχώνα φέρνεται,/ πάνω στο μνήμα το ψυχρό, θερμά το δάκρυ χύστε.  Διοσκουρίδου 3ος αι. π.Χ  ή Νικάρχου 1ος αι. π.Χ.

                                                          Ελένη Δραγωνέα-Καπαράκη

                                                    Διαμάντω σύζ. Αντωνίου Νικολαρέα

Α, κάποιος θεός της πήρε τη ζωή/ στα τέκνα της να τη χαρίσει.   Αντιπάτρου Θεσσαλονικιού  εποχή Αυγούστου

                                                       Χριστόφορος  Ι. Πετροπουλέας
                                        Κώστας Γιαννακόπουλος σύζ. Ιφιγένειας Δραγωνέα

Μονάχα γύρισαν το δειλινό απ' το βουνό τα βόδια,/μαστιγωμένα απ' τις νυφάδες του χιονιού./Ύπνο αξημέρωτο κοιμάται-αλί-ο Θηρίμαχος,/ στη σκέπη της βελανιδιάς. Πυρ ουρανού τον κοίμισε.   Διοτίμου Μιλησίου 1ος αι. π.Χ.  ή  Λεωμ'ίδου Ταραντίνου 3ος αι. π.Χ.
       
                                    Κων/τίνος Μιχόπουλος σύζ. Δήμητρας Ανδ. Μωρακέα


Μοσχοβολάει ο τάφος απ' τους κρόκους,/ σαν ν'΄αναδίνουν μύρα τα οστά. Αντίπατρου Σιδωνίου 2ος αι. π.Χ.

                                                  Σοφία σύζ. Δημητρίου Νικολαρέα
                                                     Ο στρατηγός Μιχάλης Νικολαρέας

΄..          . Άδη αμετάπειστε γιατί την άρπαξες την ποθητή μας συντροφιά.  Ανωνύμου

                                                            Ανδρέας Πέτ. Πτροπουλέας



Ως να πεθάνω ένδοξα έζησα!.../ και τώρα ενθάδε κείμαι. Παύλου Σιλεντάριου


.../ Μα μη με κλαίς, μικρή η ζωή μου στάθηκε,/ αλλά και στης ζωής τα βάσανα μικρό μερίδιο είχα,  Λουκιανού 2ος αι. μ.Χ.


                                                     Σταυρούλα σύζ. Κων. Πετροπουλέα

Θνητός εσύ και μη θαρρείς αθάνατος πως είσαι./ Τίποτε ασφαλές στο βίο για τους εφήμερους/ αφού κι ο Κάσσανδρος αυτός στον τάφο κείται,/ άνθρωπος που άξιζε αθάνατος να είναι.   Ανωνύμου

                                                         Νικόλαος Κων. Πετροπουλέας

                                                           Φώτης Κων. Πετροπουλέας

Ποιος λίθος δεν εδάκρυσε στο θάνατό σου Κάσσανδρε,/ποια πέτρα σε τον αγλαό θα λησμονήσει; ...  Ανωνύμου

                           
                         Σαράντος Πούλου Πετροπουλέας κ Σταύρος Κων. Πετροπουλέας

                                                            Ντίνα Παν. Νικολαρέα


                                                        Μεταξία σύζ. Παν. Νικολαρέα

.../αγαπημένη γη, μη λησμονείς πόσο για σένα μόχθησε./ Αμέτρητες ελιές πάνω σου στέριωσε,/ με του Διονύσου τα κλήματα σε ωράιζε./ στάχυα σε γέμιζε, κι ανοίγοντας αυλάκια/ με το νερό σε βόηθαγε λάχανα να γεννάς κι οπώρες./...  Ανωνύμου


Μαριάνθη Παν. Νικολαρέα







Σημ.: Την απόδοση στη νεοελληνική των αρχαίων επιτύμβιων επιγραμμάτων έχει κάνει ο Παντελής Μπουκάλας