Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2019

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 23ον


                               ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 23ον




Κι ο Χάρος να σε κυνηγά ζηλιάρης της ζωής σου,/γύρνα στητός και κοίτα/και κοίτα τον κατάματα και χτύπα.   Μιχάλης Αργυρόπουλος







 Κούλα Δραγωνέα-Σάκουλα

 Και  στην άκρη της ζωής που σβύν' η μέρα/-με σκυφτό το νου μπροστά μου το θωρώ-/το άσπρο μνήμα του καλού μου του πατέρα,/με της μάνας μου τον ίσκιο στο πλευρό του.                                                                                                Μιχάλης Αργυρόπουλος
                           
                 Νίκος Νικολαρέας ("Συνεργάτης χωρίς όνομα")


                                                        Σταύρος Καρνέζης

Η θλίψη πια δεν έρχεται σαν τα παλιά τα χρόνια,/να γονατίσει στους σταυρούς φτωχού κοιμητηρίου,/που σφιχτοδένει τη γιαγιά, τη μάνα και τ' αγγόνια./Κι ούτε η χαρά πια ακούγεται στους γάμους του χωριού. Μιχάλης Αργυρόπουλος

                                    Γιώργος Δ. Δραγωνέας



                                      Σωτήρης Παυλίτινας

Σε λίγο ο θάνατος ορμάει κι αλύπητα κι εμένα/με παίρνει από τη γη αυτή με φέρνει σ' άλλον κόσμο. ΚωστήςΠαλαμάς     


                                  Μιχάλης Π. Νικολαρέας



                                     Πολυξένη Κατσαρέα

.../και παίρνει από τα από τα ξύλα του κι αρχίζει έναν καιρό,/κι αρχίζει και καρφώνει, και σιγοτραγουδεί/κι αρχίζει και καρφώνει μια κούνια για παιδί,/μια κάσα για νεκρό. Κωστής Παλαμάς

                                    Παναγιώτα Ανδροβιτσανέα (Λωνίδαινα)
                                                   


.../κι έρχονται να! τα χρόνια και φεύγουν με σπουδή,/και νοιώθω στην καρδιά μου μια κούνια για παιδί μια κάσα για νεκρό. ΚωστήΠαλαμάς








΄
Άφκιαστο κι αστόλιστο/ του Χάρου  δε σε δίνω./Στάσου με τ΄ανθόνερο/την όψη σου να πλύνω. Κωστής Παλαμάς








Άνθη, ω νεκρολούλουδα,/χυμένα ολόγυρά του,/είστ΄ εσείς τα ονείρατα/του ύπνου του θανάτου;   Κωστής Παλαμάς


  






Στο ταξίδι που σε πάει/ ο μαύρος καβαλάρης,/κοίταξε απ' το χέρι του/τίποτα να μην πάρεις. Κωστής Παλαμάς








Κι αν διψάσεις μην το πιείς/από τον κάτου κόσμο/ το νερό της λησμονιάς,/φτωχό κομμένο δυόσμο. Κωστής Παλαμάς








.../Και στο σπίτι τ' άραχνο/γυρνώντας, ω ακριβέ μας,/ γίνε αεροφύσημα/και γλυκοφίλησέ μας. Κωστής Παλαμάς