Κι εδώ με βρίσκουν με τα κίτρινα τους φαναράκια κατεβαίνοντας μες στις λινοστολές τους/ οι πεθαμένοι που τις πίκρες τους αφήνουν μες απ' τα γυμνά δόντια τους να ξεφύγει/ το απόσταγμα: "Ιδές ο μεγάλος άνεμος παρασέρνει τα πάντα!/ΑΠ' ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΥΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ. Νικηφόρος Βρεττάκος
 |
| Στεκούλα Νικολαρέα(Μιχαλού) |
Να κάτεχα μωρέ παιδιά, κοπαδι εκεί θα νάβρω,/ θα νάβρω στρούγκες και μαντριά, θα νάβρω βοσκοτόπια; Κώστας Κρυστάλλης
 |
| Βαγγέλης Μ. Καράμπελας |
 |
| Όλγα και Βαγγέλης Καράμπελας |
Δεν μπορώ ο μαύρος δεν μπορώ...με αγγελοκρούει ο χάος/.../Χαμός η αρώστια βρε παιδιά και χαλασμός ο Χάρος. Κώστας Κρυστάλλης
 |
| Μαρία Καράμπελα (Μιχαλού) | | |
 |
| Θωμάς Μ. Καράμπελας |
Τραγούδια αν έχ' η μαύρη γη κι ο τάφος χαμογέλια/ έχει και του παιδιού η καρδιά που περπατεί στα ξένα. Κώστας Κρυστάλλης
 |
| Μιχάλης Καράμπελας |
 |
| Νίκος Π. Νικολαρέας, Ανθούλα και Σαράντος Ανδροβιτσανέας |
Κι αν κλάψω, τα φαρμακερά τα δάκρυα που να πέσουν;/ Αν πέσουνε στη μαύρη γη,χορτάρι δε φυτρώνει Κώστας Κρυστάλλης
 |
| Μαρία και Γιάννης Σ. Καράμπελας |
 |
| Παναγιώτης Σ. Καράμπελας |
Δεν μπορώ ο μαύρος, δεν μπορώ...με αγγελοκρούει ο χάρος. Κώστας Κρυστάλλης
 |
| Κυριακή Καράμπελα ( Σωτήραινα ) |
 |
| Κυριάκος Κωνσταντινέας σύζ. Πηνιώς Γ. Κατσαρέα |
Επειδή και οι άνθρωποι αγαπούν τους τάφους και με ευλάβεια/ σωρεύουν όμορφα λουλούδια εκεί/ Όμως απ' αυτούς, ο θάνατος, κανένας δεν γνωρίζει τίποτα να πει. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Αικατ ερίνη σύζ. Νικήτα Αρκουδέα (παπαδόνυφη) |
 |
| Μητροδώρα σύζ. Πέτρου Δραγωνέα |
Απέραντος ο θάνατος δίχως μήνες κι αιώνες. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Πέτρος Ανδρ. Πετροπουλέας |
 |
| Σταυρούλα Ευαγ. Κατσαρέα- 'Ασημακοπούλου |
Η αλήθεια μόνον έναντι θανάτου δίδεται. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Γιάννης Πέτρου Ανδροβιτσανέας |
 |
| Φώτης Οικονομόπουλος σύζ. Μαργαρίτας Ανδ. Πετροπουλέα |
Κοιμούνται οι άνθρωποι στο ένα τους πλευρό, τ' άλλο τους/ Ανοιχτό να βλέπεις που ανεβαίναι κύματα/ Κύματα η ζωή και να' ναι τεντωμένο το χέρι σου/ Σαν του νεκρού τη στιγμή που πέρνεται η πρώτη αλήθεια. Οδυσσσέας Ελύτης
 |
| Σωτήρης Μπογέας σύζ. Δωροθέας Ανδ. Πετροπουλέα |
 |
| Ηλίας Τζαν. Πετροπουλέας |
Μάνα σε ξεκληρίσανε/ άπονες εξουσίες/ ψυχή δεν σου αφήσανε/ μόνο φωτογραφίες.Μιχ. Κακογιάννης
 |
| Ανδρέας Τζαν. Πετροπουλέας και η σύζυγος του Ευγενία |
 |
| Νικόλαος Τζαν. Πετροπουλέας |
Εδώ περιφέρονται κ' οι σκιές των προγόνων μου/ Κάποτε μάλιστα θαρρώ πως ανοίγει/ το μεγάλο ακατοίκητο παλιού μας σπιτιού το παράθυρο ο πατέρας μου./ Πως βγάζει σιγά-σιγά το κεφάλι, βγάζει/ το χέρι με το μεγάλο του δάχτυλο/ μου δείχνει στο βάθος κάτι/ σαν όνειρο, κάτι σαν περιπλανώμενο άπιαστο ουράνιο τόξο. Νικηφόρος Βρεττάκος
 |
| Τζανέτος Αν. Πετροπουλέας |
 |
| Γιάννος Α. Καράμπελας |
Οι εναπομείνοντες είναι πιά τόσο λίγοι/ Μπρος στον Πυλώνα σε αραιή παράταξη/ Να περιμένουν τη στερνή αλλαγή φρουράς Απόστολος Μαγγανάρης
 |
| Σωτήριος Βασ. Ανδροβιτσανέας |
 |
| Πέτρος Β. Ανδροβιτσανέας |
... λες θανάτου αγέρι πνέει εδώ γύρω,/λες κοιμητήρι έγινε το περιβόλι/κι είναι σα νεκρολίβανο τα κρίνα/ κι είναι σα νεκροστέφανα τα ρόδα. Κώστας Χατζόπουλος
 |
| Βασίλειος Ανδροβιτσανέας |
 |
| Ρεβέκα σύζ. Πέτρου Β. Ανδροβιτσανέα |
Με το βαρύ τον ίσκιο του/ το κυπαρίσσι το ψηλό/ μιας κόρης προστατεύει μνήμα/ και κλαίει τη νύχτα σιωπηλό,/το κρίμα, το μεγάλο κρίμα,/ το κυπαρίσσι το ψηλό/ που κόρης προστατεύει μνήμα. Μιλτιάδης Μαλακάσης
 |
| Παναγιώτης Πέτ. Ανδροβιτσανέας |
 |
| Φώτης Σαρ. Μωρακέας |
Όλα χάνονται. Του καθενός έρχεται η ώρα/ Όλα μένουν. Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Μιχάλης Κων. Μωρακέας, Κων/τίνος Μιχ. Μωρακέας και ο γαμπρός τους ( σύζ Κικής Κων. Μωρακέα) |
 |
| Χρυσώ και ο άνδρας της Σταύρος Ι. Κατσαρέας |
Θα φανούν αργότερα τα οστά μου φωσφορίζοντας ένα γαλάζιο/ που τα πάει αγκαλιά ο Αρχάγγελος και στάζει με τεράστιους/ Δρασκελισμούς, διαβαίνοντας την Ελλάδα τη δεύτερη του επάνω κόσμου. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Βάσος και Χριστόφορος με τον πατέρα τους Ιωάννη Γ. Κατσαρέα |
 |
| Αντωνία σύζ. Γεωργίου Ι. Κατσαρέα |
Εάν υπάρχει ένας τόπος να πεθάνεις χωρίς ν' αφανίζεσαι-είναι αυτός. Μια διαφάνεια όταν τα ύστατα συστατικά σου - δρόσος, φωτιά - όντας ορατά για όλους, θα υπάρχεις κι εσύ εσαεί. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Γιάννης Γ. Κατσαρέας |
 |
| Πελοπίδας Π. Νικολαρέας, Διονύσης Κ. Πετροπουλέας, Πέτρος Ι. Δραγωνέας |
Για όποιον η θάλασσα στον ήλιο είναι "τοπίο" η ζωή μοιάζει εύκολη και ο θάνατος επίσης. Αλλά για τον άλλον είναι κάτοπτρο αθανασίας, είναι "διάρκεια". Μιά διάρκεια που μόνο το ίδιο της το εκθαμβωτικό φως δε σ' αφήνει να τη συλλάβεις. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Χριστόφορος και Βάσος Ι. Κατσαρέας |
 |
| Αντωνία το γέννος Γενηματά και ο σύζ. Γεώργιος Ι. Κατσαρέας |
Ναι ο Παράδεισος δεν ήταν νοσταλγία. Ούτε πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν δικαίωμα. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Πηνελόπη σύζ. Ιωάννη Γ. Κατσαρέα (απόγονος καπετάν Μπλούτσου) |
 |
| Ιωάννης Γ. Κατσαρέας |
Από μικρό το θαύμα είναι λουλούδι και άμα μεγαλώσει θάνατος. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Γρηγόριος Ι Κατσαρέας (φρούραρχος της Βουλής) και Βάσος Ι. Κατσαρέας |
 |
| Ηλίας Γ. Κατσαρέας |
.. μεσ' από της ψυχής σου τη σχισιματιά ωραιότερος δείχνει τώρα ο τάφος. Οδυσσέας Ελύτης
 |
| Σταύρος Ι. Κατσαρέας |
 |
| Βάσος Ι Κατσαρέας με τη σύζυγο του Γεωργία |
Άοσμος κι όμως πιάνεται/ Όπως ανθός από τα ρουθούνια/ ο θάνατος. ... Οδυσσέας Ελύτης
