Π Α Σ Χ Α 2 0 1 2

                                                       Χριστός Ανέστη


Και εφέτος οι Πολιανίτες γιόρτασαν το Πάσχα όλοι μαζί, κοινοβιακά, στο χώρο του σχολείου. Οικοδεσπότης όπως πάντα ο Σύλλογος Πολιανιτών. Ο καιρός όμως ήταν χριστουγεννιάτικος, με συνέπεια τα αρνιά να ψηθούν στο φούρνο και τα τραπέζια να στρωθούν στο εσωτερικό.

Το τσουχτερό κρύο βέβαια, δεν εμπόδισε αρκετούς χορευταράδες να βγουν έξω και να το στρώσουν σε χωρούς κυκλωτικούς.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 7ον

 Κυριάκος Π. Πετροπουλέας
Περήφανα και ταπεινά, κι όλα φαντάζουν ίδια./ Και της Πεντέλης η κορυφή και τ' αχαμνό σπερδούκλι,/κι ο λαμπρομέτωπος ναός και μια χλωμή ανεμώνη,/τα πάντα, όμοια βαραίνουνε στη ζυγαριά της πλάσης. Κωστής Παλαμάς   

 Φώτης Οικονομόπουλος Σύζυγος Μαργαρίτας Α. Πετροπουλέα

 Σωτήρης Μπογέας σύζυγος Δωροθέας Α. Πετροπουλέα

Ας μη μου δώσει η μοίρα μου/ εις ξένην γην τον τάφον/είναι γλυγύς ο θάνατος/ μόνον όταν κοιμώμεθα εις την πατρίδα.   Ανδρέας Κάλβος

 Nίκος Γ. Παναγέας

 Χρήστος Ι. Ανδροβιτσανέας

Εγώ την λύρα/ κτυπάω, και ολόρθος στέκομαι/ συμά εις του μνήματος μου το ανοικτό στόμα   Ανδτέας Κάλβος

 Βασιλική Ν. Κατσαρέα-Βλάχου

 Χαρίκλεια Κατσαρέα (Πετρού)

...το ψυχρόν της αργύριον ρίπτει η σελήνη,/ και ένα κρύον φωτίζει, λευκόν, σιγαλόν μάρμαρον/ σβησθέν λιβανιστήριον,/ κεριά σβηστά και κόλυβα έχει το μνήμα.   Ανδρέας Κάλβος

 Ηλίας Πέτρου Κατσαρέας

 Κωνσταντίνα Κατσαρέα (Λιού) με τα παιδιάτης Κων/ντίνο και Παναγιώτη

Τι κλαίς; την κατάστασιν/ αγνοείς της ψυχής μου/ και εις τούτο το μνήμα το σώμα μου αναπαύεται από τους κόπους. Ανδρέας Κάλβος

 Ντίνα Πέτρου Κατσαρέα

 Μιχάλης Πέτρου Κατσαρέας

Εδώ ημείς οι νεκροί/ παντοτινήν ειρήνην/ απολαύσαμεν, άφοβοι,/ άλυποι, δίχως όνειρα έχομεν ύπνον. Ανδρέας Κάλβος.

 Πέτρος Η. Κα;τσαρέας

                                                 

 Ευανθία Πετροπουλέα (Τέλαινα)

Μία και μόνη είναι/ η οδός και εις τον τάφον/ φέρνει , εις αυτήν η ανάγκη/ αμάχητον με χείρα ωθεί τους ζώντας.   Ανδρέας Κάλβος.

 Νίκων Α. Αρκουδέας

 Τασία Π. Αρκουδέα

Κατιφέδες, χρυσάνθεμα, βασιλικά κι αρμπαρόριζες,/θαρρούσε κανείς πως ανθίζανε στο λιτό φέρετρο σου,/ ως να ρέαν στο βάθος του νερό και πρωί.   Νικηφόρος Βρεττάκος

 Πότα Ευσ. Πετροπουλέα-Μαυροπούλου

 Τούλα Π. Πετροπουλέα-Στεργίου

... θα το δεχόμουν να αδειάσω/ κουβά-κουβά την άρμη της Κασπίας/ φτάνει να πίστευα πως ζεις.   Άρης αλεξάνδρου.

 Μιχάλης Π. Πετροπουλέας

 Βενετσιάνα Πετροπουλέα

Υπάρχουν λύπες που κανείς δεν τις ξέρει./ Υπάρχουν βάθη που δεν τ' ανιχνεύει / ο ήλιος. Όρη σιωπής περιβάλλουν τα χείλη.  Μικηφόρος Βρεττάκος.

 Μιχάλης Ν. Πετροπουλέας

 Φώτης Π. Κατσαρέας

              Από παντού έρχονται πρόσωπα/ σκεπασμένα από την οδύνη.   Νικηφόρος Βρεττάκος.

 Γεώργιος Θ. Νικολαρέας

Ηλίας κ Κατίνα Κατσαρέα

Θα χρειαζόταν ίσως/ να φτιάξει ένα απέραντο προαύλιο ο ήλιος,/ να μπουν κατά γάλαγγες οι/ πεφορτισμένοι της γης, χωρισμένοι/ κατά πληγές, κατά δάκρυα, κατά σιωπές,κατά στίγματα.   Νικηφόρος Βρεττάκος.

 Ανδρέας Τζ. Πετροπουλέας

 Παναγιώτης Σ. Καράμπελας

Ως πότε θα κάθομαι πάνω στη πέτρα/ τούτη δεν ξέρω.../..../Μα μπορεί και μετά που εγώ δεν θα είμαι/ να πάρει το σχήμα ενός αηδονιού/ και να κάθεται πάνω της η φωνή μου.Νικηφόρος Βρεττάκος.

 Πελοπίδας κ Κλειώ Νικολαρέα

Παναγιώτης Σ. Ανδροβιτσανέας

Φτάνουνε κάποτε κάποιες φωνές/ που νομίζει κανείς πως έχουνε χέρια/ και χαϊδεύουνε τις ψυχές.   Νικηφόρος Βρεττάκος.

 Πιέρος Κ. Μωρακέας

 Γεωργία Β. Νικολαρέα-Μοίρα

Γι' αυτό/ πέρα απ' ότι επιχείρησα, εκείνο/ που θα ήθελα φεύγοντας  είναι/να μπορώ να επιστρέφω κάθε/τόσο στη γη και να στέκομαι λίγο./ Τόσο μόνο όσο φτάνει ν' αφήσει/ κανείς ένα χάδι στη πέτρα της.   Νικηφόρος Βρεττάκος.

 Πελοπίδας κ Βενετσιάνα Νικολαρέα

 Χριστόφορος κ Βάσος Ι. Κατσαρέας

Πέθανες πριν δεκατέσσερα χρόνια./ Σου παραχώρησε η μητέρα μας μια ρίζα βελανιδιά/ και τον ορίζοντα προς τη θάλασσα/ να με δείς που θα επέστρεφα.   Νικηφόρος Βρεττάκος.

 Σταύρος Ι. Κατσαρέας

 Γιώργος Α. Δραγωνέας

Οι τρείς ετοιμάζουν τα ρούχα μου. Η τέταρτη κλαίει./ Είναι αλήθεια λοιπόν πώς έρχεται ο θάνατος;/ Αυτό το στεφάνι με τ' άσπρα λουλούδια / για ποιόν το ετοιμάζεται;  Νικηφόρος Βρεττάκος

Στράτος Κατσιρέας σύζυγος Άννας Π. Ανδροβιτσανέα

 Γλυκερία Π. Πετροπουλέα σύζ. Νίκολάου Δημάγγελου

                                  Το δέντρο ελύγισε στη γή νεκρό.   Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.