Το ωραιότερο πράγμα που αφήνω πίσω στη γη είναι το φως του ήλιου, / δεύτερον τα φωτεινά αστέρια και το πρόσωπο του φεγγαριού./ Α ναι, και τα ώριμα πεπόνια και τα μήλα και τα αχλάδια. Πράξιλλα (ποιήτρια της αρχαιότητας)
Ανθούλα Πετροπουλέα
Και προσμένω σε από δω,/ προσμένω σε από πέρα / σε προσμένω πάντοτε, νύχτα και μέρα. Κωστής Παλαμάς
Ιουλία Ανδροβιτσανέα-Κασιμάτη
Αγγελική Λ. Πετροπουλέα-Βλάχου
Ω καημέ ανιστόρητε / και μέγα καρδιοχτύπι,/ πάντα να τον καρτεράς / κάποιον που πάντα λείπει. Κωστής Παλαμάς
Πέτρος Ν. Νικολαρέας
.../ τα δυο τρανά ταξίδια μου θα διαλαλήσω, το ένα / σε κάποιους τάφους αττικούς, πελεκητούς αρχοντικά, / τ' άλλο σε κάποια μνήματα φτωχά κι αραχνιασμένα. Κωστής Παλαμάς
Βασιλική Νικολαρέα (Πετρού)
Διαμάντω Π. Νικολαρέα-Συρίγου
Όλων τις πλάκες, χέρι μου θαυματουργό, τις κύλησες, / κι ανάστησες τις λιγερές και πήρες τις ωραίες, / κι είχαν τα φτωχομνήματα βυζαντινές βασίλισσες, / κι πλούσιοι τάφοι είχαν απλές παιδούλες Ταναγραίες. Κωστής Παλαμάς
Ντίνα Κατσαρέα (Λιού)
Διαμάντω Νικολαρέα (Νικολού)
Μια φορά ήρθε ο Χάρος, με είδε, / και με γοργοτράβηξε στον Άδη / και στον Άδη ανθίσαν τα μαγιάπριλα, κι έπνιξε του κόσμου το σκοτάδι. Κωστής Παλαμάς
Κική Κ. Μωρακέα-Nick
Σταύρος Π. Ανδροβιτσανέας, Πέτρος Ι Δραγωνέας
Στράτος Τσαγκάργς, Πέτρος Κ. Ανδροβιτσανέας
Γιώργος Μ. Νικολαρέας
Είν' όμορφος κι ο θάνατος απ' ό,τι μέσα του έχει / αξήγητο κι απέραντο κι αθάνατο και μέγα ... Κωστής Παλαμάς