Στο ριζοβούνι η ελιά στο κορφοβούνι ο πεύκος/ χρόνους πολλούς γνωρίζονται και ανεμοχαιρετιούνται./ Ένα πρωί λέει η ελιά στον πεύκο το λεβέντη:/ "Πεύκο κρίμα στο μπόι σου κρίμα και στη θωριά σου,/ και νάσαι δέντρο άκαρπο κι ανώφελο στον κόσμο"
Σώπα γριά κουφιοδοντού ζαβή και κοκκαλιάρα/ όπου σε δέρνει ο άνθρωπος και τον καρπό του δίνεις.../ Εγώ 'μαι λεβεντόκορμος παλικαράς βουνήσιος!/ Στον ίσκιο μου ο¨αρματωλός ξεχνάει τα βάσανα του,/ κι όταν μολύβι δολερό του πάρει τη ζωή του,/ εγώ γι' αυτόν μοιρολογώ και βαριαναστενάζω!"
"Αν τον μοιρολογάς εσύ, εγώ 'μαι αυτή που δίνει/ λαδάκι στη μανούλα του καντήλι να τ' ανάψει,/ καντήλι ασημοκάντηλο στης Παναγιάς τη χάρη,/ να λιώσει το κορμάκι του ν'αναπαυθεί η ψυχή του!..."/ Το λόγο τέλειωσε η ελιά κι ο πεύκος δεν της κραίνει/ γέρνει κατά το μέρος της κι έτσι γερμένος μένει. Δημήτρης Καμπούρογλου
Πήγα στης Άρνης τα βουνά στης Άρνης τα λαγκάδια,/ π' αρνιέται η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα,/ π' αρνιούνται και τ' αντρόγενα και πια δεν συναντιούνται. Δημοτικό
Βούλα Νικολαρέα
Επέθανε, την έκλαψε μια ανεμώνη/ και τη σαβάνωσε το άσπρο γιασεμί. Τίμος Μωραϊτίνης
.jpg)
Πέτρος Σαξώνης
Να πέθαινα τέτοια βραδιά.../ Στο μακρινό να πήγαινα ανθονήσι/ μ' ένα φιλί του μπάτη υστερνό/ νάγραφε τ' όνομα μου η αμμουδιά.να κύλαγε το κύμα να το σβήσει ....Τίμος Μωραϊτίνης
Βύθισε με και μένα / στο ίδιο σκότος/ να μην ακούω τις σάλπιγγες/ των κραυγών σου/ που μετρούν τους ατέλειωτους τάφους. Γιάννης Ρίτσος
Αδελφή μου, σούχα τάξει/ να σου φέρω το αθάνατο νερό./Σούχα τάξει να ρίξω τον ήλιο στην ποδιά σου. Γιάννης Ρίτσος
.jpg)
Μαρία Δραγωνέα (Γιαννού)
Και τώρα ψάχνω για να βρω/ τρόπο να πω ένα μοιρολόι/ απ' τον καημό μου πιο πικρό/τον πιο πικρό κι απ' την αλόη. Φώτης Αγγουλές
Ντίνα σύζυγος Κωνσταντίνου Μωρακέα
Αχ! του θανάτου η πληγή,/ ποιος θα τη γιάνει; Μαύρη Γη/ σκεπάζει το κορμί σου. Φώτης Αγγουλές
