ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 21o
Στην άλλη κάμαρα έπαψεν από βραδίς και ο λόγος του πατέρα. Και πως καθόμουνα σκυφτός εμπρός στο άδειο τραπέζι, με τα ποτήρια μας-και το δικό του μένα δάχτυλο κρασί. Και πίσω από τον τοίχο τούτο αποκοιμήθηκε ο πατέρας. Γιατί θλιμμένες οι γειτόνισσες έφεραν τα μυρωδικά; Μα ο πατέρας ακριβός, επλάγιαζε στην κάμαρα του κήπου, κι ευώδιαζέ τον πάντα ο ύπνος. ...
Σπήλιος Πασαγιάννης
Ξένη Ανδρ. Μωρακέα
Μου είπαν πως είσαι πλαγιασμένη/στο χώμα π ου η ζωή σωπαίνει/και μοναχά το κυπαρίσσι/θρήνους για σένα έχει σκορπίσει. Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Ασημίνα Κατσαρέα
Πέτρος κ Μιχάλης Ν. Πετροπουλεας
Πήγα το Χάρο κυνηγώντας/ μα εκείνος ομορφιές διψώντας / εσένα επόθησεν- ω κρίμα!
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Κατίνα Πατρικοβασιλάκου-Γούναρη
Ηλίας Σαρ. Μωρακέας
Τι καρτερούμε, το παιδί που πέθανε/-τ' ωραίο παιδί-ν' αναστηθεί; Ένα δάκρυ/ ας χύσουμε γι αυτό, κι ας το αποθέσουμε/στην πιο χλωρή του περβολιού μας άκρη. Κ. Καρθαίος
Πότα Φωτ. Μωρακέα
Αγγελική και Θωμάς Παναγέας
Μάγο, ανέσπερο φέγγος του θανάτου,/εσύ, ναι, με γλυκιά παρηγοριά/πραΰνεις καθενός τα βάσανά του. Λορέντζος Μαβίλης
Πούλια Αρκουδέα
Παναγιώτης Φωτ. Κατσαρέας
Ελάτε να χαρείτε μες στης θείας/ αγκαλιάς μου το σφίξιμο ενωμένα,/ πρόσφυγες της ζωής, δώρα τρία/ θάνατος, αθανασία κι ελευτερία. Λοτρέντζος Μαβίλης
Μετάξω Ανδρ. Μωρακέα
Βαγγέλης Κυρ. Ανδροβιτσανέας
Νεκρός κι ακόμα φοβερός με τ' άρματα στα χέρια. Κωστής Παλαμάς
Σωτήρης Παν. Γερακάρης
Α δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,/ τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:/ θέλουν-μα δε βολεί να λησμονήσουν. Λορέντζος Μαβίλης
Ελπίδα Ανδροβιτσανέα-Γερακάρη
Παναγιώτης Γερακάρης
Στο γελαστό κατάλευκο σπιτάκι, γιατί κλαίνε,/ κι ακούω περνώντας κλάματα και θρήνου βουητό; Γεώργιος Στρατήγης
Οι αδελφοί Νικόλαος και Ηλίας Δραγωνέας
Αντιγόνη Νικολαρέα-Ηλιοπούλου κ Κυριακώ Νικολαρέα-Λιοκαρέα
Μάνα και κόρες και παιδιά, τι μοιρολόι λένε;/ ρωτώ τον κόσμο και χλωμός το βήμα σταματώ. Γεώργιο Στρατίκης
Κυριακώ Νικολαρέα-Λιοκαρέα, Παναγιώτα Νικολαρέα,
Διαμαντής Απειρανθίτης, Στυλιανή Νικολαρέα-Κατσαρέα
Αντωνία Νικολαρέα-Ταβουλάρη
Δυο λείψανα σε μια μικρή κοιτάζω καμαρούλα/ κι όλη τριγύρω η γειτονιά βογγάει και θρηνωδεί. Γεώργιος Στρατίκης
Αικατερίνη κ Βασίλειος Ανδροβιτσανέας
Γιαννούλα κ Πέτρος Ανδροβιτσανέας
Τι τάφος όμορφος, αλήθεια!/ για της ζωής τον ασκητή!/ Ούτε σ' αυτά τα παραμύθια/ δεν τον εφαντάστης ποητή,/ τι τάφος όμορφος αλήθεια! Γεώργιος Στρατίκης
Στράτος Κατσιρέας σύζ. Άννας Ανδροβιτσανέα
Λευτέρης Μανωλίτσης σύζ. Βούλας Ανδροβιτσανέα
Θαρρείς κι ο Χάρος διάβηκε στη Ρωμογειτονιά. Μιχαήλ Αργυρόπουλος
ζωές, χαρές, χτισίματα/χαμοί, πνιγμοί, ρημάδια,/ χοροί, μυριολογήματα/ νάναι του πέπλου υφάδια
Ιωάννης Ζερβός
ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙ θα σας βρω, για στο κατώφλι το παλιό της νιότης μας ω σύντροφοι!
Μιλτιάδης Μαλακάσης
Τοναγαπά ο θεός τεθνήσκει νέος./ Μη ξυπνάς είμαι ο Θάνατος ο ωραίος.
Λορέντζος Μαβίλης
Αφήνοντας τώρα τα πνεύματα / -τους ξερόβραχους της πατρίδας μου-/ και την κορυφή του Ταϋγέτου/που με δίδαξε το ύψος, / ήλιε μου/χωρίς μοίρα και χωρίς πατρίδα, ελπίζοντας / στους απογόνους αυτών που σημείωσαν / στη διαθήκη τους την Ελλάδα,/ γιατί είμαι από πέτρα κι εγώ, ένα άνθος / μια σπίθα μια κραυγή της:/ "μέσα σε όλα τα όνειρα των Ελλήνων στρατονιστήκανε οι βάρβαροι." Νικηφ. Βρεττάκος
