ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ

Λίγο πριν τη μάχη του Μαραθώνα ( 490 π.χ.) ,ο στρατηγός των Αθηναίων Μιλτιάδης, έστειλε τον αθηναίο Φειδιππίδη κήρυκα στη σύμμαχο Σπάρτη, για να ζητήσει βοήθεια, ο οποίος τρέχοντας έφτασε στη Σπάρτη<< την επομένη της αναχωρήσεως του>>.
Προς τιμή του έχει καθιερωθεί το <<Σπάρταθλον>>, αγώνας δρόμου από την Αθήνα στη Σπάρτη, που τελείται κάθε χρόνο το τελευταίο Παρασκευοσάββατο του Σεπτεμβρίου. Μια διαδρομή 245,3 χλμ., σε κεντρικούς δρόμους, αλλά και σε μονοπάτια, σε δάση, σε ελαιώνες και αμπελώνες, με ζέστη την ημέρα και κρύο στα ορεινά τη νύχτα, με αέρα ή βροχή όπως εφέτος, με σκοτάδι και λάσπη, με ανταμοιβή τον κότινο από τα χέρια μιας νεαρής Σπαρτιάτισσας Ο ελληνολάτρης βρετανός σμήναρχος John Foden που ήταν και δρομέας μεγάλων αποστάσεων, χάραξε το 1982 τη διαδρομή, που θεωρείται, ότι, κατά προσέγγιση, είναι η διαδρομή που ακολούθησε ο Φειδιππίδης και την έτρεξε ο ίδιος ο σμήναρχος μαζί με την ομάδα του σε 36 ώρες επιβεβαιώνοντας τα γραφόμενα από τον Ηρόδοτο.
Την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010, στις 7 η ώρα το πρωί, 352 δρομείς, άνδρες και γυναίκες από την Ελλάδα και τις τέσσερεις γωνιές της γης, ξεκίνησαν από την Αθήνα από την Ακρόπολη. Κατά την διαδρομή και μέσα σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, οφείλουν να δηλώσουν το πέρασμά τους σε διάφορους σταθμούς, που υπάρχουν οι κριτές. Το Σάββατο στις 7 μ.μ. πρέπει να έχουν τερματίσει στο Εθνικό Στάδιο της Σπάρτης πίσω από το άγαλμα του Λεωνίδα. (Συνήθως τερματίζει το ένα τρίτο των συμμετεχόντων). Αξία δεν έχει η πρωτιά, βεβαίως έχει και αυτή, αλλά κυρίως ο τερματισμός μέσα στα συγκεκριμένα χρονικά όρια.
Το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου ταξιδεύαμε από τη Μάνη στην Αθήνα και γύρω στις δέκα και μισή το πρωί, ακριβώς στη γέφυρα του Ευρώτα, περνούσε ένας αθλητής, ο πρώτος που εμείς συναντήσαμε. Θα περίμενε κανείς να δει έναν γεροδεμένο νέο. Αλλά ήταν κάποιος, που ο κάθε ένας θα τον χαρακτήριζε ηλικιωμένο. Λίγο πριν την Τεγέα, ήταν ο τελευταίος που συναντήσαμε. Στο σημείο αυτό μάλλον η διαδρομή ξέφευγε του κεντρικού δρόμου. Στη Βλαχοκερασέα, στο κέντρο << Μαντινεία>> (πρώην Παπαντώνη) επικρατούσε ασυνήθιστη κίνηση. Οι περισσότεροι ήταν συνοδοί των αθλητών και κάποιοι μέλη των συνδιοργανωτών Συλλόγων, ένας εκ των οποίων, όπως μας είπε, έχει ανέβει στο βουνό μας τον Άγιο Νίκωνα με ποδήλατο . Εκεί μάθαμε ότι μόλις προ ολίγου είχε περάσει ένας Ιταλός 74 χρονών και ότι κατά πάσα πιθανότητα, πρώτος θα είχε τερματίσει, ένας Γερμανός ή ένας Βραζιλιάνος. Γενικά με εντυπωσίασε η μεγάλη συμμετοχή γυναικών, οι περισσότερες των οποίων ήταν Κινέζες και Ιαπωνέζες.
Στη πρώτη επίσημη τέλεση των αγώνων το 1983, νικητής αναδείχθηκε ο Αρκάς Γιάννης Κούρος με χρόνο 21 ώρες και 53 λεπτά, χωρίς κανείς να τον υποδεχθεί στον τερματισμό, γιατί κανείς δεν περίμενε να τερματίσει τόσο γρήγορα. Την επόμενη χρονιά, το 1984, πρώτευσε και πάλι ο ίδιος με το απλησίαστο μέχρι σήμερα ρεκόρ των20 ωρών και 25 λεπτών.
<<Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο αγνέ Πατέρα/ του Ωραίου του Μεγάλου και του Αληθινού>>