ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ 9ο

Το κρίμα των γονιών μου που γεννήθηκα, όχι δικό μου./ Και που γεννήθηκα στον Άδη κατεβαίνω ο δυστυχής./ Α των γονιών θανατηφόρο σμίξιμο, α η συγγένεια/ στο θάνατο το ζοφερό με εκτοπίζει./ Μηδέν ήμουν,/ γεννήθηκα και πάλι ως πριν, μηδέν θα γίνω./ Ότι μηδέν και τίποτε το γένος των ανθρώπων./ Στιλπνό λοιπόν ας υψωθεί το κύπελο μου, φίλε,/ και κέρνα με κρασί, το θάνατο της λύπης κέρνα.      Αρχ. ελληνικό επιτύμβιο επίγραμμα.

                                                                 Σταύρος Γ. Κατσαρέας

  ... Και διάβηκε το τερμα το κοινό/ σε χέρια αγαπημένα, της γυναικός και των παιδιών του,/ ξεψυχώντας. Και συνετός στη συνετή κατήλθε Μοίρα.           Αρχ. ελλ. επιτύμβ.επίγραμ.στην Αθήνα 4ος αι. π.Χ.                                                          


                                   

 Φάνης Η. Νικολαρέας

                                     Κούλα Β. Νικολαρέα, σύζ. Νικ. Κ. Πετροπουλέα                           

Μα δεν πέθανες Πρώτη. Σε τόπο ηδύτερο ταξίδεψες./ Στα νησιά των μακάρων κατοικείς, και ευφραίνεσαι,/ στα Ηλύσια πεδία σκιρτάς και αγάλλεσαι,/στα τρυφερά λουλούδια, μακριά απ' όλα τα κακά./ Χειμώνας πιά δε σε λυπεί ή καύμα,/ μήτε η πείνα σε βαραίνει μήτε η δίψα./ Αλλ ούτε πιά ποθείς το βίο των ανθρώπων./ Άμεμπτα ζεις κοντά στο λαμπερό φως του Ολύμπου.     Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στη Ρώμη 3ος αι. μ.Χ.

                                                             Παναγιώτης Γ. Δραγωνέας

 Παναγιώτα σύζυγος Κυριάκη Δραγωνέα

Λάμψε όσο ζεις./ Στιγμή μη λυπηθείς./Μικρή η ζωή/ κι ο χρόνος απαιτεί το τέλος.       Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στις Τράλλει Λυδίας 1ος π.Χ. αι.

 Ελένη Δραγωνέα (Γιώργαινα)

                         

 

 Γιώργος Π. Δραγωνέας

Τα δίκαια πράξε. Τα καλά. Κι ευθύς να είσαι./ Το τέλος ένας τύμβος το εικονίζει. Έτσι η ζωή.  ...      Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στη Τερμησό Πισιδίας 2ος -3ος αι. μ. Χ.

 Μίμης Π. Δραγωνέας

 Κυριάκης Γ. Δραγωνέας

... Τις μέρες που ευφραίνεσαι αυτές για βίο να μετράς./ Οι άλλες χρόνος.      Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στη Τερμησό Πισιδίας 2ος - 3ος ;α. μ. Χ.

 Δημήτρω Πιέρου Δραγωνέα-Πουλοπούλου

 Κων/τίνος Π. Δραγωνέας

Ποιός νόμος βασιλέα των θνητών και ποιά δικαιοσύνη;/ Πως συγκατένευσες;/ Α εσύ ζωή βραδυπορούσα, κι α θάνατε ταχύτατε.    Γρηγορίου Ναιανζηνού

 Σύζυγος Νίκης Π. Δραγωνέας

 Φώτης Γ. Δραγωνέας

... Χάθηκε ό τι καλό μες στους ανθρώπους σώζονταν,/ και της σιωπής το νέφος σκίασε του λόγους.        Γρηγορίου Ναζιανζηνού

 Παρασκευή Δραγωνέα (Βασιλού)

 Πότα Πετροπουλέα (Νικολού)

Τα μοιρολόγια αρχίστε τα πικρά. Κι οι Μούσες, στον κοπετό,στους θρήνους συντροφέψτε.     Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στην Αθήνα 2ος - 3ος αι. μ. Χ.

Παναγιώτα Αρκουδέα (Διακουμού)

 Ελένη Δραγωνέα (Πιέραινα)

Βασανισμένη από φτώχια και γεράματα,/ κι ουδέ ψυχή δε βρέθηξε για να με συμπονέσει.       Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ.

 Ειρήνη σύζυγος Φώτη Δραγωνέα

Ευανθία Πετροπουλέα (Τέλαινα)

Κι αν φίλοι για τη μνήμη μου δωρεές μου φέρνετε,/ για όσα ζήσαμε μαζί, λιβάνι ή ζυφορά,πρέπει να τα προσφέρετε/ σε κείνους που με δέχτηκαν - στους καταχθόνιους,/ ότι κοινό κανένα οι ζωντανοί με τους θνητούς δεν έχουν.      Αρχ. ελλ.επιτύμβ. επίγρ. στην Αστυπάλαια 1ος π.Χ. αι.

 Παναγιώτης Κ. Α:ρκουδέας (Ντινέας)

 Μέλπω Αρκουδέα (Πόταινα)

... για σε που πάντοτε παινέυανε/ την πίστη σου,την αρετή, την καλωσύνη, προπάντων την αγάπη,/ να μείνει η δόξα σου άφθαρτη και στους κατοπινούς.      Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επιγρ. στην Πάουδα Ιταλίας 2ος-3ος αι. μ.Χ.

 Οι αδελφοί Κων/τίνος κ Πέτρος Π. Αρκουδέας

 Αντώνης Δραγωνέας

Βίος των φύλλων. Βίος των ανθρώπων. Βίος όμοιος.          Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στην Τυνησία.

 Παπα-Μιχάλης Μωρακέας

                                                           Δημήτρω Κοράλη (Γιαννού)
 - Χώμα ελαφρύ το χώμα σου./ -Και συ διαβάτη όλβια  να πορέυεσαι.     Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στη Μικρά Ασία 2ος-1ος αι. π. Χ.

                                        Θενώη Νικολαρέα-Γατέα και ο σύζυγος της Πέτρος

                                                          Πέτρος Σταύρου Νικολαρέας
 ....   μην πιείς ποτέ μην πιείς για με της Λήθης το νερό.    Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ.

                                       Θεόδωρος Λαμπρινέας σύζυγος Αργυρώς Δ. Νικολαρέα

                                          Μιχαλάκης Γατέας σύζυγος Πότας Παν. Κατσαρέα

Δεν ήμουν , έγινα. Δεν είμαι  και δε με μέλει.     Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στην Κυρήνη 2ος-3ος αι. μ./Χ.

                                       Δημήττριος Τσαμτίρης σύζ. Χρυσάνθης Μ. Νικολαρέα

                                                                Ηλίας Μ. Νικολαρέας

  Όχι δεν την κατείχα ξένε τη ζωή./ Δάνειο ήταν και στο δανειστή το χρόνο την ανταπέδωσα.     Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στη Φιλαδέλφια Λυδίας.

                                                            Γεώργιος Μ. Νικολαρέας
.

                                                               Γιάννης Μ. Νικολαρέας

-Και ποιού τον τάφο, λέοντα βουφάγε, προστατεύεις;/ Ποιός, πες, στάθηκε άξιος της δύναμης σου; /..../ -Μάταια δε στέκομαι λοιπόν. Τον άνδρα συμβολίζω/ που λέοντας για τους πολέμιους του υπήρξε.    Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ.3ος αι. π.Χ.

                                                       
     

                                                               Μιχάλης Νικολαρέας

Ασημίνα σύζ. Τάκη Λ. Κατσαρέα

Της Κασίας της φρόνιμης τη μορφή εδώ βλέπεις./ Τι κι αν πέθανε. Το κάλλος της ψυχής/ στην αρετή φανερώνεται, όχι στην όψη.     Αρχ. ελλ. επιτύμβ. επίγρ. στην Έφεσο 3ος μ.Χ. αι.

                                     Αντώνης Καλογερέας σύζ. Ελευθερίας Φ. Κατσαρέα






.Σημ.: Στα παραπάνω  επιγράμματα τη μετάφραση έχει κάνει ο Παντελής Μπουκάλας.