ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ

<<Κάποτε είχα ακούσει πως στο σπίτι του το πλούσιο κάποιος φίλος μου παλιός και πολύ σοφός μοίραζε συχνά τις ώρες του με τους πεθαμένους.
Δεν έχασα καιρό και πήγα. Όχι τόσο από όρεξη να ξαναζεστάνω γνωριμίες παλιές, όσο από κάποια μου κρυφή και δίκοπη υποψία, που χρόνια μου βασάνιζε το νου κι ίσως κι από τον καιρό που παιδί ακόμα – είμαι γέρος πια – πρωτάρχισα να βαλσαμώνω τα κομμάτια της ψυχής μου και να θάβω ακήδευτα, μούμιες χαρτοφασκιωμένες, στ΄ ανήλιαγα συρτάρια μου.
Κι ανέβηκα τη σκάλα.
Πριν όμως προλάβω να τον ρωτήσω αν ήταν μοναχός –μισώ τον πολύ κόσμο – σαν ξαφνιασμένος και με μια παράξενη ματιά που μου ΄ριξε από πάνω ως κάτω, μου κόβει τη λαλιά στα χείλη και μου λέει: << Mπα! Εσύ ΄σαι; Κι εγώ τώρα δα κουβέντιαζα μαζί σου μέσα >>
Είχα φτάσει αργά; Δεν ήθελε να με δεχτεί και μου ΄πε ψέματα; Δεν ξέρω. Θυμάμαι μονάχα πως την ημέρα εκείνη σάμπως να ΄χα νιώσει την αλλόκοτη υποψία μου βαθύτερα μες στην ψυχή μου να ριζώνη – κι έφυγα.
Και τώρα ξέρει κι όποιος μ΄ανταμώσει το μυστικό μου και μπορεί και αυτός ,σα θέλει, να με προσπεράση.>>
( Απάνεμα βράδια)

Γιώργος Δελής








Πελοπίδας Π. Νικολαρέας, Πέτρος Ι. Δραγωνέας, Βούλα Πετροπουλέα- Πρωτοψάλτη
.../Από ξένα λημέρια ανταμώνουν/σ'ερμοκλήσι ολάγναντο ράχης,/σ'ένα μνήμα βαιόκλαρα στρώνουν,/κι ανδρειάς λέγουν τραγούδια και μάχης./...Δημοσθ. Βαλαβάνης


παπα-Παύλος Ν. Νικολαρέας


Γιώργης Μανούσακας συζ. Αθηνάς Κ. Κοράλλη
.../Ρουσαλιού εξημέρωνε μέρα,που στον Κάτω οι ψυχές κόσμο κλειένται./Μα στου Γεώργου τον τάφο μητέρα/δεν στενάζει, τραγούδι αγρικιένται. ...Δημοσθ. Βαλαβάνης.


Αντώνης Γ. Νικολαρέας, Πέτρος Γ. Παμαγέας


Νίκος Π. Νικολαρέας
.../Κι εδώ, κι εδώ θα σ'αγαπώ,κι υπό την γην, κι επάνω,/και εις θανάτου έρεβοα,κι εις βίου αστραπάς./Δεν είναι χώμα η ψυχή,ποτέ δεν θ'αποθάνω./Ειναι ζωή και θάνατος, οπόταν αγαπάς. Αχιλλεύς Παράσχος



παπα-Παναγιώτης Πετροπουλέας
Ο τάφος ούτος, ον βλέπεις, παραδίτα,/ κόνιν ιεράν και μακαρίαν κρύπτει/ Νεοφύτου Μοναχού του εκ Βερροίας./......................./Αλλά παρέχου και συγχώρησιν νέμε. Ηλίας Τανταλίδης

Ευγενία Ι. Μωρακέα, Πούλια Α. Αρκουδέα


Στυλιανός Κατσαρέας
,,,/Θώπευε,θώπευε, φανέ,την πλάκα των θανόντων./<<Ω! πόσοι εκοιμήθησαν χωρίς τινός θωπείας!/Πόσοι θα ήσαν σήμερον εδώ εν μέσω ζώντων,/εάν εθώπευεν αυτούς εν βλέμμα συμπαθείας!/ Δημήτριος Παπαρηγόπουλος.

παπα-Παύλος Ν. Νικολαρέας,Γιάννος Α Καράμπελας, Γιώργος Ν. Κατσαρέας, Σωτήρης Α. Μωρακέας


Παύλος Ν. Νικολαρέας(κατόπιν παπάς),Παναγιώτης Ν. Πετροπουλέας,παπα-Ανδρέας Πετροπουλέας,παπα-Παναγιώτης Πετροπουλέας
Συ μόνη, συ παρήγορος, ω τιμαλφής θρησκεία!/Εις σου τα στήθη γέγραπται σεπτή <<Αθανασία>>./Αθανασία!... Του Θεού ω προσφιλής αγκάλη!/Ο μαρανθείς επί της γης χρυσούς επάνω θάλλει,/κι εδώ στιγμάς αν κλαίη,εις ουρανούς αθάνατος χαράς αγγέλων πνέει... Σπυρίδων Βασιλειάδης

Μιχαλης Ν Πετροπουλέας

.../Καπνίζει το λυχνάρι, αποσταμένος /ο γέροντας στον ύπνο αγκομαχά,/ -Ποιός κρούει τη θύρα;/ -Άνοιξε, είμαι ξένος,/να ξενυχτήσω θέλω μοναχά./
Σηκώνεται τρεμάμενος κι ανοίγει/ κι αποκοιμάται πάλι. Αγαλινά/ξημέρωσεν. Ο ξένος είχε φύγει μα ο γέρος δεν εξύπνησε ξανά. Ιωάννησ Πολέμης


Ανδρέας Ι. Μωρακέας
Ωραίε νεκρέ,μονάρχη εσύ του μυστικού ουρανού μου/αστέρινε, ήρθες πάλι,/σ'έφερε η νύχτα, φάντασμα του λατρευτού μου/στην ορφανή μου αγκάλη./...Κωστής Παλαμάς

Πότα Ι. Μωρακέα

.../<<ήτανε μια φορά κι έναν καιρό/κάποιος και κάποια κι ήτανε και κάτι/ και κάποτε και κάπου. Μα θαρρώ,/και πως δρν ήταν. Να η ζωή μας, νά τη>>/..Ιωάν. Πολέμης


Κώστας Ν. Πετροπουλέας,Πέτρος Κ. Αρκουδέας.Νίκος Π. Νικολαρέας,Ηλίας Π. Καρσαρέας


ο μακαριστός Μητροπολίτης Μάνης Σωτήριος

.../Δωσ' του, Χριστέ μου, τη στερνή χαρά να ιδή και πάλι,/τη γνώριμη του τη ζωή κοντά στ' ακροθαλάσσι,/ Αχ! έτσι αθώα κι έτσι απλά κι αγνά την είχε ψάλει,/ που της αξίζει εκεί ψηλά μαζί μ' αυτόν ν' αγιάση... Λάμπρος Πορφύρας


Ελεθιερία Καράμπελα-Χρηστάκη

Στον κήπο μέσα βρίσκομαι σ' άφωνη απόψε προσευχή,/τα φύλλα ακούω τα χρυσαφιά, τ' άνθια που μαραθήκανε,κι μαυροφορεμένη μου κλίνει ευλαβιτική ψυχή/ και μνημονέυει τους νεκρούς, που απολησμονηθήκανε. Μιλτιάδης Μαλακάσης


Κώστας Η. Κατσαρέας


Παναγιώτης Η. Κατσαρέας

Μπήκα στον κήπο κι είδα γύρα/σκοτάδι πένθιμο και χάμου/την ανοιξιάτικη πορφύρα/να σκίζεται στα βήματα μου./... Μιλτιάδης Μαλακάσης


Τάκης Λ. Κατσαρέας



Σταυρούλα Μωρακέα (παπαδιά)

.../Κάτ' απ' τα δέντρα τα θλιμένα/ τότε περάσανα μαζί μου,/δίχως προμήνυμα κανένα,/δυό πολυφίλιτοι νεκροί μου... Μιλτιάδης Μαλακάσης



Αντώνης Γ. Νικολαρέας



Γεωργία Νικολαρέα-Μοίρα

Καλώς να 'ρθη, σαν έρθ' η στερνή η ώρα/τα μάτια μου για πάντα να μου κλείση,/ κι όποτε να 'ναι, ή τώρα ή αργήση,φτάνει να μην ερθή σαν άγρια μπόρα./...Ιωάν. Γρυπάρης



Στέλιος Καράδαγλης συζ. Μαρίκας Η. Δραγωνέα



Γιάννης Καράμπελας



Σούλα Π. Σαξιώνη

..../Άνοιξη βέβαια να' να, σαν και τώρα,/κιακόμα μια γλυκιά γλυκούλα δύση/ κι έτσα να πάρη μια αύρα να φυσήση/ και να πέση η ψυχούλα η λευκοφόρα./...Ιωάν. Γρυπάρης



Πέτρος Ι. Δραγωνέας

Το ξέρω. Η γη τους έλοιωσε,πάνε καιροί και χρόνια,/αλλά οι λευκές τους οι ψυχές κάτω απ' τον Άδη αγάλι/ ξέφυγαν και στα πέτρινα κορμιά τους και τα αιώνια/ εδώ που ζούσαν, φώλιασαν,και ζουν μαζί μας πάλι./.... Λάμπρος Πορφύρας



Αντώνης Η. Δραγωνέας, Κώστας Λ. Κατσαρέας



Νίκος Κ. Πετροπουλέας, παπα-Μιχάλης Μωρακέας

Στην κάμαρα μου,όπου συχνά με δέρνει αργόν η ανία,/ σαν έξω κλαιν με τη βροχή του εσπερινού οι καμπάνες,/ό,τι είχα κι ό,τι αγάπησα-μικρές χαρές και πλάνες-/ σαν ίσκιων πένθιμη περνούν το νου μου λιτανεία./ .... Γιώργος Δελής



Σταυρούλα Μωρακέα (παπαδιά)



Φρόσω Ν. Μωρακέα



Νίκος Π. Νικολαρέας

.../Κι είδα το πέλαo η μπόρα ανίλεη να σπαράζη,/το κύμ' αφρόστηθο στο βράχο να ορθοσπά,/ κι είδα τη γης στον τάφο μου άνθη να σκορπά/ και του θανάτου μου τη φρίκη να σκεπάζη/. ... Γιώργος Δελής



Σταθούλα Ανδροβιτσανέα (Αντωνού)

Και του αδερφού μου είπα να μοιάση του κυμάτου/ κι είπα της μάνας μου της μάνας γης να μοιάση/ κι έγινε ο πόνος φψς κι ανθός στη Πλάση/ κι ασμάτων άσμα ο θρήνος του θανάτου. Γιώργος Δελής



Πέτρος Γ. Παναγέας



Βούλα Δραγωνέα-Βεκρή

Στη πλάκα του κοιμητηρίου,βροχή, καθώς εμέτρας/του χρόνου τις γυροβολιές,/μικρή λακούβα εκοίλανες στην ομαλίά της πέτρας/ με τις μoνότονες σταλιές.
Τόση -που μόλις να κρατή στημένο ένα κεράκι/ για τον αξέχαστο νεκρό./Και πότε πότε να 'ρχεται φρυγμένο ένα πουλάκι,/να πιή το λιγοστό νερό! Νίκος Πετιμεζάς-Λάυρας



Δημήτριος Πατρικοβασιλάκος, Φάνης Α. Αρκουδέας



Πελοπίδας Π. Νικολαρέας,Νίκος Π. Νικολαρέας,Τάκης Λ. Κατσαρέας

.../Μάτια ματάκια εκλάψανε,γελάσανε μαζί μας/ -θάνατος και ζωή μας-/Σαν πεταλούδα στέκομαι, την πλάκα δεν βαραίνω,/ με γιασεμιά στη ραίνω! Νίκος Πετιμεζάς-Λαύρας



Πολυτίμη Σ. Πετροπουλέα



Σταύρος Φίλης συζ. Ελένης Μ. Μωρακέα

.../Έζησα!Αγάπη,αγώνες, ψέμα, πόνο,/μάταιες ελπίδες,δάκρυα,τρόμου ρίγη/τα εγνώρισα.Και τώρα όλα τα υψώνω/σάν άγαλμα του τίποτε.Μονάχα/ το το τίποτε!Όταν η ψυχή μου φύγη,/ ώ Κύριε!απ' όλα τι θα μείνη τάχα;



Παναγιώτης Φ. Κατσαρεας


Πέτρος Γ. Παναγέας

...../Και την ψυχή που φως γλυκό προσμένει,/ο θάνατος βουβός την αγκαλιάζει/επάνω στην αγάπη όλη γερμένη. Ηλίας Βουτεριάδης



παπα-Μιχάλης Μωρακέας

..../Χορτάτος πάω,και στον αιθέρα/πετάω λεύτερο πουλί./Παιδιά μου εμένα μη με κλαίτε,/ τι εγώ αγαπήθηκα πολύ. Βασίλης Ρώτας


Πολυτίμη Σ. Πετροπουλέα


Νικόλαος Α. Κατσαρέας

ΕΠΊΓΡΑΜΜΑ

Κι ο ακριβός μου!/κι ο άντρας μου!/κι ο γιός μου!/κι ο πατέρας!/Πάει όλη η γλύκα του βραδιού/ κι λάμψη πάει της μέρας. Λιλή Ιακωβίδου


Στέλιος Καράδαγλης σύζ. Μαρίκας Η.Δραγωνέα


Σούλα Π.Σαξιώνη


σωτήριος Α. Μωρακέας, Νίκολαος Π. Νικολαρέας


Σωτήριος Α. Μωρακέας

...... /Κάποιος πεθαίνει πλάι μου.Τον κλαίω καλή του ώρα!/ Τι πιότερο να πώ!/δεν είναι ωραίο να σέρνεσαι μ' ένα νεκρό στη χώρα/ σα φορτωμένο ζώο/........ Πάνος Ταγκόπουλος


Μανόλης Στεργίου


Πελοπίδας Π. Νικολαρέας

.../Τι τάχα το αγγελόκρουσμά σου αν είναι/γαλήνιο σαν το πέσιμο του φύλλου/σαν είναι να τελειώσης τη ζωή σου/μαζί με τη στερνή σου αναπνοή/... Λέων Κουκούλας



Παναγιώτης Π. Ανδροβιτσανέας


Σταυρούλα Μ. Μωρακέα (παπαδιά)

... /Κάποιοι νεκροί,που ανέλπιστα μας άφησαν και πάνε,/που τούς ξεπροβοδίσαμε με την καρδιά πικρή,/θαρείς πως ζούνε. αθέλητα τα μάτια μας κοιτάνε,/σαν τρίζει η πόρτα στο βοριά,και λέμε αυτοί πως θα 'ναι./κάποι νεκροί. Λέων Κουκούλας





Παναγιώτης Φ. Κατσαρέας

.../Δε θέλω δόξα.Μόνο σαν πεθάνω,/ας χαράξουν σ' ένα μάρμαρο επάνω:/<<Τραγούδησε με απλούς σκοπούς και τρόπους/για τους καλούς και τους γερούς ανθρώπους>>.Γ. Αθάνας


Πέτρος Κ. Αρκουδέας, Παναγιώτης Φ. Κατσαρέας


παπα-Ανδρέας Πετροπουλέας

.../Κι εσύ μανούλα τυχερή,πόχεις καλοδεχτή,/κλαμένη το παιδάκι σου στη πόρτα του σπιτιού σου,/χύσ' ένα δάκρυ γι' άλλης μιάσ μανούλας το παιδί,/που πήγε και το σκότωσε το βόλι του δικού σου. Γ. Αθάνας



Μαρία Χ. Ανδροβιτσανέα


παπα-Παύλος Ν.Νικολαρέας, Σωτήριος Α. Μωρακέας

.../Σβήστε τα φανταχτερά πολύφωτα τριγύρα/κι ανάψτε ένα καντήλι φτωχικό/και για λουλούδια και για μύρα/φέρε μια γλάστρα με βασιλικό./... Κλαύδιος Μαρκίνας


Νίκων Α. Αρκουδέας

Άρχοντα δημοκράτη, ως εστερήθη/το ειρηνικό χωριό μας τη μορφή σου./άδειασε- λες και χάθηκαν μαζί σου/ αιώνες κι εποχές, έθιμα κι ήθη./.... Γ. Αθάνας


Σωτήριος Α.Μωρακέας, Ηλίας Θ. Νικολαρέας


Σωτήριος κ Δήμητρα Μωρακέα

..../Με τους σταυρούς επ' ώμου ολάσπρους, φάλαγγα πυκνή,/ και με λοφία τα κόκκινα άνθη από τις πικροδάφνες,/... Βασίλης Ρώτας


παπα-Ανδρέας Πετροπουλέας, Αντώνιος Δραγωνέας, Παναγιώτης Γερακάρης


Ελευθερία Καράμπελα-Χρηστάκη, Σωτήριος Μωρακέας

Παιδιά μου, εμένα μη με κλαίτε,/που αφήνω πια τον κόσμο αυτό:/μη θρήνους, ούτε μοιρολόγια,/παρα τραγούδι και χορό./... Βασίλης Ρώτας


Αντώνιος Π. Δραγωνέας


Ευγενία Π. Παναγέα

Ξένε μου, 'οπου πας και περπατάς τη γή μας,/να πατάς σεμνά ν'αλαφροδιαβαίνης,/ τ'είναι ο τόπος μας αιματοποτισμένος./ καθε πέτρα μας αιματοβαφτισμένη,/ κάθε μέτρο γης κι από 'νας σκοτωμένος,/ένας αδερφός που 'πεσε πολεμώντας/για δίκιο μας και για τη λευτεριά μας:/κάθανται οι ψυχές σε πέτρα, σε λιθάρι,/ και μοιρολογούν και τον καημό τους λένε. Βασίλης Ρώτας


Γιάννος Α. Καράμπελας


Πέτρος Κ. Αρκουδέας

Ειναι βαριά η ψυχή μου σαν τον ώριμο/ καρπό,που από το δέντρο πέφτει,/απόψε. κι όλα είναι ασήκωτα,/ως κι οι σκιές που τρέμουν στον καθρέπτη./... Αιμιλία Δάφνη


Λεωνίδας Ν. Ανδροβιτσανέας,Αντώνιος Η. Δραγωνέας


Κωνσταντίνος Λ. Κατσαρέας

Δέντρα του κάμπου, ελιά πικρή και μαύρο κυπαρίσσι,/πόσο δειλά μου υψώνεστε και παραπονεμένα!/χίλια φαρμάκια γύρω μας τ'ανθρώπινα τα μίση,/και τάνασαίνετε βαθιιά - σαν την καρδιά μου εμένα./.... Ρήγας Γκόλφης


Δημήτρω Δραγωνέα-Πουλοπούλου


Στυλιανή Αρκουδέα-Μακρυδόγλου

.../Σαν τα ιερά, παλαιά εικονίσματα,/φύλαε το γέρο σου πατέρα,/κι επάνω απ'όλα, τη μανούλα σου/ απ' του θανάτου τη φοβέρα!
Κι όταν τους χάσεις, καίγε πάντοτε,/ μες στης ψυχής το θυμιατήρι,/το μοσκολίβανο της θύμησης/γι'αυτούς,κάθε που ο ήλιος γείρη./... Μυρτιώτισσα


Λεωνίδας Πετροπουλέας


Μανόλης Στεργίου, Σωτήριος Α. Μωρακέας,Ηλίας Θ. Νικολαρέας.

Ώ ναι, το ξέρω, ο θάνατος για μένανε/θε να 'ρθη ωραίος!/Σαν τη ζωή μου ,έτσι κι αυτός. δε γίνεται/να είναι τυχαίος./.... Μυρτιώτισσα


Σταυρούλα Μ. Μωρακέα (παπαδιά)


Ηλίας Π. Κατσαρέας

..../Κι ενώ το <<χαίρε>> τους γαλήνιο, απίκραντο,/θα ηχεί βαθιά μου,/γλυκά θα σβύνω, σαν το ηλιοβασίλεμα/ στη κάμαρά μου./..... Μυρτιώτισσα


Αφροκίμη Σ. Πετροπουλέα


Σωτήριος Α. Μωρακέας

Αδέρφια μου,η ζωή βαρύτατη/ που ζούμε./Μόνη παρηγοριά το θάνατο/ να καρτερούμε./... Μυρτιώτισσα



electBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq7vGA9gPaA7Nv1KfFcwWFJG68MA5pDOkPW-dWb_T3adG57S8CXhMJvrHD1uVayF-7Jj49ziyUaqn__Pho3lNjvAVwW-Zn-N9QaHFtnMgPxr_gMhNIhzWstfyVg-eEzNwR4RIu4Egb43bD/s1600/11097.jpg">
Παναγιώτα κ Μήτσος Πατρικοβασιλάκος
..../Κι όταν,κοντά εκατόχρονη,μα με τα μάτια ολόφωτα,/αγάλια αγγελοκρούστηκε,τ'αγγελικό το βλέμμα/γύρισε γύρω γαληνά,κι ίδιος Ακρίτας είδε/τους γιούς, τις νύφες, τους γαμπρούς,τ'αγγόνια, τα δισέγγονα/τριγύρω της,πολύγενη σειριά,διπλοτριπλόζωη,/το χέρι το δεξί αργοσήκωνε κι ευλόγησε μας./Κι η αφεντιά της,στο στερνό ξεκίνησε και πάει. Αγις Θέρος.


Γεωργία Νικολαρέα-Μοίρα

Κι ο θάνατος μην είναι τάχατες /αραξοβόλι/και τέτοιο που το φανταζόμαστε/ περβόλι;
Μυρτιώτισσα

Γιώργος Π. Πετροπουλέας (Αργύρης)


Μαρίκα Δδραγωνέα-καράδαγλη,Στέλιος Καράδαγλης, Γιώτα Κατσαρέα-Κύρκου, Δημήτιος Κύρκος.

.../'το σκληρό των ανθρώπων μοιρόγραφο/είναι για όλους παρόμοιο. Ο καθένας/ μιαν ημέρα χρωστάει τ'αχερούσια,/με μια βάρκα,νερά να περάση./... Σωτήρης Σκίπης


Σταύρος Π. Ανδροβιτσανέας

Ποτέ δε φανταζόμουν πως θα 'ρχότανε/μια μέρα να σε χάσω έτσι πολύ./Γιατί δε λείπεις μόνο από πλάι μου/λείπεις κι απ'την καρδιά μου. ....Κ. Καρθαίος

ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ

Λίγο πριν τη μάχη του Μαραθώνα ( 490 π.χ.) ,ο στρατηγός των Αθηναίων Μιλτιάδης, έστειλε τον αθηναίο Φειδιππίδη κήρυκα στη σύμμαχο Σπάρτη, για να ζητήσει βοήθεια, ο οποίος τρέχοντας έφτασε στη Σπάρτη<< την επομένη της αναχωρήσεως του>>.
Προς τιμή του έχει καθιερωθεί το <<Σπάρταθλον>>, αγώνας δρόμου από την Αθήνα στη Σπάρτη, που τελείται κάθε χρόνο το τελευταίο Παρασκευοσάββατο του Σεπτεμβρίου. Μια διαδρομή 245,3 χλμ., σε κεντρικούς δρόμους, αλλά και σε μονοπάτια, σε δάση, σε ελαιώνες και αμπελώνες, με ζέστη την ημέρα και κρύο στα ορεινά τη νύχτα, με αέρα ή βροχή όπως εφέτος, με σκοτάδι και λάσπη, με ανταμοιβή τον κότινο από τα χέρια μιας νεαρής Σπαρτιάτισσας Ο ελληνολάτρης βρετανός σμήναρχος John Foden που ήταν και δρομέας μεγάλων αποστάσεων, χάραξε το 1982 τη διαδρομή, που θεωρείται, ότι, κατά προσέγγιση, είναι η διαδρομή που ακολούθησε ο Φειδιππίδης και την έτρεξε ο ίδιος ο σμήναρχος μαζί με την ομάδα του σε 36 ώρες επιβεβαιώνοντας τα γραφόμενα από τον Ηρόδοτο.
Την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010, στις 7 η ώρα το πρωί, 352 δρομείς, άνδρες και γυναίκες από την Ελλάδα και τις τέσσερεις γωνιές της γης, ξεκίνησαν από την Αθήνα από την Ακρόπολη. Κατά την διαδρομή και μέσα σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, οφείλουν να δηλώσουν το πέρασμά τους σε διάφορους σταθμούς, που υπάρχουν οι κριτές. Το Σάββατο στις 7 μ.μ. πρέπει να έχουν τερματίσει στο Εθνικό Στάδιο της Σπάρτης πίσω από το άγαλμα του Λεωνίδα. (Συνήθως τερματίζει το ένα τρίτο των συμμετεχόντων). Αξία δεν έχει η πρωτιά, βεβαίως έχει και αυτή, αλλά κυρίως ο τερματισμός μέσα στα συγκεκριμένα χρονικά όρια.
Το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου ταξιδεύαμε από τη Μάνη στην Αθήνα και γύρω στις δέκα και μισή το πρωί, ακριβώς στη γέφυρα του Ευρώτα, περνούσε ένας αθλητής, ο πρώτος που εμείς συναντήσαμε. Θα περίμενε κανείς να δει έναν γεροδεμένο νέο. Αλλά ήταν κάποιος, που ο κάθε ένας θα τον χαρακτήριζε ηλικιωμένο. Λίγο πριν την Τεγέα, ήταν ο τελευταίος που συναντήσαμε. Στο σημείο αυτό μάλλον η διαδρομή ξέφευγε του κεντρικού δρόμου. Στη Βλαχοκερασέα, στο κέντρο << Μαντινεία>> (πρώην Παπαντώνη) επικρατούσε ασυνήθιστη κίνηση. Οι περισσότεροι ήταν συνοδοί των αθλητών και κάποιοι μέλη των συνδιοργανωτών Συλλόγων, ένας εκ των οποίων, όπως μας είπε, έχει ανέβει στο βουνό μας τον Άγιο Νίκωνα με ποδήλατο . Εκεί μάθαμε ότι μόλις προ ολίγου είχε περάσει ένας Ιταλός 74 χρονών και ότι κατά πάσα πιθανότητα, πρώτος θα είχε τερματίσει, ένας Γερμανός ή ένας Βραζιλιάνος. Γενικά με εντυπωσίασε η μεγάλη συμμετοχή γυναικών, οι περισσότερες των οποίων ήταν Κινέζες και Ιαπωνέζες.
Στη πρώτη επίσημη τέλεση των αγώνων το 1983, νικητής αναδείχθηκε ο Αρκάς Γιάννης Κούρος με χρόνο 21 ώρες και 53 λεπτά, χωρίς κανείς να τον υποδεχθεί στον τερματισμό, γιατί κανείς δεν περίμενε να τερματίσει τόσο γρήγορα. Την επόμενη χρονιά, το 1984, πρώτευσε και πάλι ο ίδιος με το απλησίαστο μέχρι σήμερα ρεκόρ των20 ωρών και 25 λεπτών.
<<Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο αγνέ Πατέρα/ του Ωραίου του Μεγάλου και του Αληθινού>>

ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

Την περασμένη Άνοιξη πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά η εκδήλωση <<60 η ώρα της γης>>, κατά την οποία κληθήκαμε να σβήσουμε μια συγκεκριμένη ημέρα και στιγμή, όλα μας τα φώτα επί μία ώρα. Σκοπός της εκδήλωσης, να συνηθίσουμε στην εξοικονόμηση ενέργειας. Τότε παρατήρησα ότι θερμοί υποστηρικτές της εκδήλωσης, ήταν και άτομα που τις άλλες ημέρες του χρόνου, όταν ανάψουν ένα φως εισερχόμενοι σε ένα δωμάτιο, ποτέ δεν το σβήνουν εξερχόμενοι. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαίωσε παλαιά μου άποψη, ότι από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης (1974) η οικολογία έχει γίνει και μόδα. Ο <<πάσα ένας>> δηλώνει οικολόγος και διαμαρτύρεται για κάθε τι.
Για παράδειγμα άτομα εξαρτημένα από το <<κινητό>> τους διαμαρτύρονται για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Ίσως είμαι από τους λίγους που δικαιούνται να διαμαρτύρονται εφ΄ όσον δεν χρησιμοποιώ κινητό τηλέφωνο. Αλλά αν οι διαμαρτυρόμενοι πιστεύουν πράγματι, ότι η εκπεμπόμενη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι τόση που προκαλεί βλάβη στην υγεία μας, οφείλουν να πετάξουν τα <<κινητά>> τους και να αγωνιστούν να πείσουν τους γύρω τους να πράξουν ομοίως. Και όχι να διαμαρτύρονται για να μη τοποθετηθεί μια κεραία στη γειτονιά τους, αλλά να μεταφερθεί στη πάρα κάτω γειτονιά.
Άλλοι πάλι διαμαρτύρονται για τις ανεμογεννήτριες με το σκεπτικό ότι αλλοιώνουν το περιβάλλον. Αν όμως κάτι, πέραν κάθε αμφισβήτησης, πληγώνει την αισθητική των οικισμών, ιδιαίτερα των παραδοσιακών, είναι οι στύλοι του δικτύου διανομής της ΔΕΗ και τα εκπορευόμενα από αυτούς προς κάθε κατεύθυνση καλώδια. Γι΄ αυτούς λοιπόν πρέπει πρώτα να διαμαρτύρονται και να ζητούν την κατασκευή υπόγειου δικτύου. Γνωρίζουν όμως, ότι το κόστος δεν το επιτρέπει προς το παρόν τουλάχιστον. Και αν διαμαρτυρηθούν κάπως πάρα πάνω, κινδυνεύουν να βρεθούν σε απόλυτα παραδοσιακούς οικισμούς, της εποχής δηλαδή του λύχνου και του << φαναριού>> στη θέση του ψυγείου. Προτιμούν λοιπόν να διαμαρτύρονται για τις ανεμογεννήτριες, για τις οποίες βρίσκουν και εύκολα συνοδοιπόρους. Αδιαφορούν για την Μεγαλόπολη και την Πτολεμαϊδα στις οποίες, κυρίως, βρίσκονται οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί παραγωγής της ΔΕΗ.Ας <<κόψουν το λαιμό τους>>. Όμως η ενέργεια από ορυκτά καύσιμα προκαλεί την εκπομπή ρύπων του θερμοκηπίου, που δεν περιορίζονται σε μια περιορισμένη περιοχή, αλλά σταδιακά απλώνονται σε όλη τη χώρα, σε ολόκληρο τον κόσμο. Η κλιματική αλλαγή έχει γίνει ήδη αισθητή σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας.
Παλαιότερα οι κάτοικοι της Νισύρου ματαίωσαν την αξιοποίηση, από τη ΔΕΗ, της γεωθερμίας που διαθέτει το νησί τους , μια φτηνή και καθαρή πηγή ενέργειας, που θα έφερνε και κάποιο οικονομικό όφελος στο νησί τους. Και οι Κρητικοί αντιδρούσαν , επί μια δεκαετία τουλάχιστον, στη κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ενέργειας από τη ΔΕΗ, και παράλληλα διαμαρτύρονταν για τις αναγκαστικές διακοπές ρεύματος, που και τους ίδιους ταλαιπωρούσαν και την Κρήτη ως σημαντικό τουριστικό προορισμό δυσφημούσαν
. Οφείλουμε λοιπόν να συμβάλουμε όλοι μας στην ανάπτυξη στο έπακρο των ήπιων και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (νερό, ήλιος, άνεμος) και να περιορίσουμε στο ελάχιστο την παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα (λιγνίτης, πετρέλαιο κλπ) και να μην αντιδρούμε δογματικά.
Παράλληλα πρέπει, να προσπαθούμε για την εξοικονόμηση ενέργειας, εφαρμόζοντας απλά πράγματα τα οποία και το περιβάλλον προστατεύουν και οικονομικό όφελος προσφέρουν. Ένα μέσο νοικοκυριό καταναλώνει για φωτισμό το 17% περίπου της συνολικής οικιακής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και ευθύνεται για την έκλυση μέχρι 600 κιλών αερίων του θερμοκηπίου το χρόνο .Είναι απλό να μην αφήνουμε αναμμένα φώτα που δεν χρειάζονται, και να τοποθετήσουμε λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης. Κοστίζουν κάπως περισσότερο, αλλά καταναλώνουν πέντε φορές λιγότερο και η διάρκεια ζωής τους είναι δέκα φορές μεγαλύτερη. Ο θερμοσίφωνας καταναλώνει το 10-15% της ολικής οικιακής κατανάλωσης .Αν ρυθμίσουμε το θερμοστάτη στους 40-50 βαθμούς και τον αφήνουμε ανοικτό μόνο όσο χρειάζεται να ζεσταθεί το νερό, και κέρδος θα έχουμε, και το περιβάλλον θα ωφελήσουμε, αφού θα μειώσουμε τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 500 κιλά περίπου το χρόνο. Αν οι συνθήκες το επιτρέπουν ας τοποθετήσουμε ηλιακό θερμοσίφωνα. Χρησιμοποιώντας στο πλυντήριο απορρυπαντικό που καθαρίζει σε χαμηλή θερμοκρασία και ρυθμίζοντας το διακόπτη στους 30 βαθμούς γίνεται εξοικονόμηση ενέργειας έως 4 0% . Κατά το πλύσιμο με ζεστό νερό εκλύονται πέντε φορές περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ότι με κρύο. Η παραγωγή μόλις 100 γραμμαρίων απορρυπαντικού προκαλεί έκλυση ενός κιλού αερίων του θερμοκηπίου. Ας μη το σπαταλάμε. Οι ανεμιστήρες οροφής μας εξυπηρετούν το ίδιο καλά με τα κλιματιστικά. Οι συσκευές (τηλεόραση,DVD,στερεοφωνικό κλπ) που δεν κλείνονται από το διακόπτη αλλά από το τηλεχειριστήριο, συνεχίζουν να καταναλώνουν το 40% της ενέργειας, που καταναλώνουν όταν λειτουργούν. Τα μαγειρικά σκεύη που δεν εφαρμόζουν στις εστίες της κουζίνας, καταναλώνουν 20-30% περισσότερη θερμότητα. Αν έχουμε τη κατσαρόλα σκεπασμένη και το διακόπτη σε χαμηλή θερμοκρασία , καταναλώνουμε 30-60% λιγότερη ενέργεια. Μπορούμε να ελαττώσουμε τα αέρια του θερμοκηπίου μέχρι 500 κιλά το χρόνο, αν το χειμώνα που χρησιμοποιούμε θέρμανση, δεν αφήνουμε τον αέρα να διαφεύγει από πόρτες, παράθυρα, χαραμάδες κλπ. Τα ψυγεία ευθύνονται για το 14% της οικιακής κατανάλωσης. Ας φροντίζουμε να εφαρμόζουν κανονικά τα λάστιχα της πόρτας και ας μη την κρατάμε άσκοπα ανοικτή. Αν ο φορτιστής μιας συσκευής (τηλεφώνου ,φορητού υπολογιστή, υπολογιστή τσέπης,mp3 κλπ) παραμείνει στη πρίζα και μετά τη φόρτιση της συσκευής, συνεχίζει να καταναλώνει ρεύμα. Όταν αλλάζουμε μια ηλεκτρική συσκευή ας φροντίζουμε η καινούργια να είναι υψηλής ενεργειακής απόδοσης. Όμως μια μεγάλη υψηλής ενεργειακής απόδοσης συσκευή, ίσως καταναλώνει περισσότερη ενέργεια από μια μικρή χαμηλότερης ενεργειακής απόδοσης. Ας αγοράζουμε αυτή που μας εξυπηρετεί, όχι μεγαλύτερη.
Τα Ι.Χ. αυτοκίνητα ευθύνονται για το 20% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στο πλανήτη. Ας ελαττώσουμε τις μετακινήσεις μας με Ι.Χ. χρησιμοποιώντας τις δημόσιες συγκοινωνίες. Όταν 2,3,5 άτομα πηγαίνουν προς την ίδια κατεύθυνση, ας χρησιμοποιούν ένα αυτοκίνητο και όχι περισσότερα. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο μας για να πάμε για εφημερίδα στο περίπτερο ή στο καφενείο της γειτονιάς μας. Εξ άλλου είναι απαραίτητο να κάνουμε καθημερινά 10.000 βήματα. Όταν καταναλώνουμε ένα λίτρο βενζίνη, εκπέμπουμε 200 γραμμάρια αερίων του θερμοκηπίου. Ας προτιμάμε τα μικρά αυτοκίνητα. Ένα μεσαίου μεγέθους αυτοκίνητο στη διάρκεια της ζωής του εκπέμπει 70 τόνους CO2 Ένα μεσαίου μεγέθους SUV 100 τόνους. Ένα μέσο SUV που κινείται συνεχώς επί ένα χρόνο, καταναλώνει ενέργεια, όση μια έγχρωμη τηλεόραση επί 28 χρόνια ή ένα ψυγείο με ανοιχτή τη πόρτα επί 6 χρόνια.
Για να αντισταθμίσουμε τους ρύπους που θα φορτώσει στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της ζωής του ένα μεσαίο αυτοκίνητο, θα πρέπει να φυτέψουμε πάνω από 300 δέντρα.( Στο δικτυακό τόπο www.americanforests.org μπορούμε να δούμε πόσα ακριβώς δέντρα πρέπει να φυτέψουμε για κάθε τύπο αυτοκινήτου). Και εδώ καταλαβαίνουμε την αξία των δέντρων για μια ποιοτική ζωή.
Τα νούμερα δανείστηκα από το βιβλίο << Ζωή στο Πράσινο>> της National Geographic.

ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ

tBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifM6AEky12SZRzfBqjYNOi1CumPNN4jdn6fvlw70FBDfWbMX0x9VDeumZBN6oRqvVuAN2boO364Kq_WMQqhYPds-aBTbD_4uZ5o5EMWlNV1Vc-B5XTdxx8yiwu2qTxGUuS4MsDJanPGuov/s1600/065.JPG">



Στις 23 Αυγούστου, ημέρα απόδοσης της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, βρεθήκαμε στο Οίτυλο ,στη Παναγία των Βράχων, ένα εκκλησάκι σχετικά ευρύχωρο για ξωκλήσι και μάλιστα τέτοιου τύπου. Η μία πλευρά της εκκλησίας είναι κτισμένη και οι υπόλοιπες τρείς και η σκεπή αποτελούνται από ένα συμπαγή βράχο. Χαμηλότερα σχεδόν κατακόρυφα, προβάλει ο τρούλος της Μονής Ντεκούλου και ακόμη χαμηλότερα απλώνεται μαγευτικά ο κόλπος της Τσίπας. Η ακολουθία είχε εισέλθει στη Λειτουργία, όταν φτάσαμε. Έμεινα έξω από το εκκλησάκι στο στενό διαδρομίσκο, κολλημένος στο τοίχο να προστατευτώ από τον ήλιο. Την ημέρα εκείνη άκουσα ένα άσχημο και συγχρόνως ένα αγγελικό Χερουβικό. Ένας ευλαβής αλλά άσχετος με τη ψαλτική χριστιανός, άρχισε να ψέλνει <<Οι τα Χερουβίμ μυστικώς εικονίζοντες…>>. Ενώ πρόφερε <<τα Χερουβίμ>> ακούστηκε ένα φτερούγισμα και συγχρόνως μια αγγελική φωνή άρχισε το δικό της Χερουβικό. Επάνω στο βράχο που είναι και η στέγη της εκκλησίας, καθόταν ένας φτερωτός άγγελος, από αυτούς που έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια στα χωριά μας και έψελνε παράλληλα με τον ψάλτη και μέχρι την έξοδο του ιερέως με τα Άγια. Ήταν ένας μπρούσκλιας (τσοπανάκος). Ήθελε να διορθώσει τον ψάλτη; Ήθελε να μας μεταφέρει στη διάσταση των Χερουβίμ; Τυχαίο; Ότι κι αν ήταν η στιγμή ήταν θεϊκή.

ΓΑΜΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Ένα ερωτευμένο ζευγάρι από τη Μακεδονία, η Ελένη και ο Στάθης, έκαναν τις διακοπές τους τον περασμένο χρόνο στη Μάνη και 1-2 ημέρες έμειναν στη Πολιάνα στο ξενώνα του Σωτήρη του Κοράλη και ήπιαν καφέ στην πλατεία του χωριού μας. Τους άρεσε και ο χώρος διαμονής και το χωριό και συμφώνησαν να παντρευτούν στο χωριό μας τον Άγιο Νίκωνα.
Εφέτος ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και μαζί με καμιά τριανταριά άτομα, όλοι νέοι όχι άνω των 30 χρόνων, ήλθαν και πάλι στη Πολιάνα (Άγιο Νίκωνα).
Στις 18 Αυγούστου στις επτά η ώρα ο γαμπρός στήθηκε μπροστά στην εκκλησία της Μεταμoρφώσεως του Σωτήρος, αλλά η νύφη δεν έλεγε να παρουσιαστεί. Δεν ήταν προμελετημένο, αλλά περνώντας μπροστά από το σπίτι του Πέτρου του Παναγέα,η γυναίκα του ηΜαρία, μακεδόνισα και αυτή, τους σταμάτησε, τους κέρασε κρασί και τσίπουρο, είχε φροντίσει για τη κατάλληλη μουσική και μέσα στη μέση του δρόμου έστησαν το χορό. Και όταν θέλησαν να της τραγουδήσουν <<νύφη όταν γεννήθηκες>> ήταν τόσο συγκινημένη που την άφησαν να πάει να βρεί τον καλό της. Κατά την τέλεση του μυστηρίου επικράτησε μια μικρή αταξία, αφού οι περισσότεροι των καλεσμένων, αλλά και οι ντόπιοι είχαμε από μια φωτογραφική μηχανή και διαγκωνιζόμασταν ποιος θα πάρει την καλλίτερη θέση για να αποθανατίσει τις στιγμές του γάμου.
Ο Σωτήρης ο Κοράλης ο πάρεδρος Πέτρος Πετροπουλέας και ο παπα-Παναγιώτης προσεφώνησαν το ζευγάρι και τους ευχήθηκαν ευγονία και μακροζωία.
Στην έξοδο από την εκκλησία πρόσφεραν δίπλες. Κάποια πολιανίτισα θα έβαλε το χεράκι της.
Τους ευχόμαστε και εμείς, να ζήσουν ευτυχισμένοι και του χρόνου να τελέσουμε τη βάπτιση του πρώτου γιού τους.

ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΤΡΑ

Στα χωράφια των Πετροπουλέων ( Λουκέων ),τα καλογερικά, ευρίσκεται το εκκλησάκι της Μεγάλης Πέτρας. Η ονομασία οφείλεται στο μεγάλο βράχο μεγέθους τριώροφης οικοδομης που βρίσκεται μπροστά από την εκκληία. Η παράδοση αναφέρει, ότι παλαιότερα ήταν μοναστήρι γιαυτό και η περιοχή ονομάστηκε Καλογερικά. Στις μέρες μας λειτουργιόταν στις 30 Ιανουαρίου εορτή των Τριών Ιεραρχών στους οποίους είναι αφιερωμένο. Αργότερα που το χωριό σχεδόν ερήμωσε, το κατοικούν μόνιμα ολίγοι ηλικιωμένοι, έμενε αλειτούργητο.
Λέγεται, ότι οι έλληνες του εξωτερικού είναι οι καλλίτεροι έλληνες και ότι τηρούν τις παραδόσεις. Ο Σταύρος ( του Νικολή ) μόνιμα εγκατεστημένος στην Αμερική, που τα τελευταία 3-4 χρόνια είναι τακτικός καλοκαιρινός επισκέπτης στο χωριό μας, επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μαζί με τα εξαδέλφια του Λάκη και Νίκο ( του Διακουμή ) λειτουργούν το οικογενειακό τους εκκλησάκι. Έτσι και φέτος στις 28 Ιουλίου το εκκλησάκι λειτουργήθηκε. Ο παπα-Παναγιώτης που εξυπηρετεί το χωριό μας, τέλεσε, με τη συμβολή και του εκκλησιάσματος, μια κατανυκτική ακολουθία, με αρτοπλασίες. Παραβρέθηκαν όλοι σχεδόν οι ευρισκόμενοι στο χωριό μας, αλλά και από άλλα χωριά.
Μετά τη λειτουργία στην πλατεία του χωριού παρέθεσαν γεύμα με πλούσια φαγητά, ποτά και γλυκά.
Σταύρο, Λάκη, Νίκο να είστε καλά με τις οικογένειες σας και του χρόνου .